ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ა ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
ამა ამბ ამე ამი ამო ამპ ამრ ამს ამტ ამუ ამქ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ამიერ-ი

აქაური; სააქაო:
 
„ა მ ი ე რ ს ა ყოველსავე შეურაცხ-ჰყოფენ“ მ. ცხ. 184y; „ა მ ი ე რ მ ა ნ მ ა ნ ისრაჱილისამან და იუდაჲსმან. აღიზახნეს“ I მეფ. 17,5.
„ა მ ი ე რ ს ა ც ა ამას დაიმკუდრებენ და მ ე რ მ ე ს ა ც ა“ მ. ცხ. 288r.
See also: ამიერ
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9