ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
გ გ- გა გბ გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ გჳ
გაბ გაგ გად გაე გავ გაზ გათ გაკ გალ გამ გან გაპ გარ გას გატ გაუ გაფ გაქ გაღ გაყ გაშ გაც გაძ გაწ გაჭ გაჯ გაჲ გაჴ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

გამარჯუებულ-ი

მძლე; მარჯვე:
 
„მაშინ სუმბატ გ ა მ ა რ ჯ უ ე ბ უ ლ ი შემოვიდა ქართლად“ ქ. ცხ. 51,18; „ეძიებდა გ ა მ ა რ ჯ უ ე ბ უ ლ ს ა ჟამსა“ C, —
„ეძიებდა ჟამსა მ ა რ ჯ უ ე ს ა“ DE, მთ. 26,16.
See also: მარჯუება
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9