«შებერვა», ჩაბერვა:
- „ჰ ბ ე რ ო თუ ნაკუერცხალსა, აღაგზნე ცეცხლი“ O, — „უკუეთუ შ ე ჰ ბ ე რ ო ნაბერწყალსა ზედა, აღაგზნეს“ pb., ზირ. 28,14;
- „რომელნი ჰ ბ ე რ ვ ი დ ე ს ნესტუსა რქისასა“ ნეემ. 4,18; „ჰ ბ ე რ ო ს მას ქარმან“ ფს. 102,16.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.