«მობძარვა», ხეთქა, კვეთა, პობა:
- „სამოსელსა ნუ ი პ ე ბ ნ“ pb.,— „სამოსელი მისი არა მ ო ი ბ ძ ა რ ო ს“ G, ლევიტ. 21,10; „გული ჩემი მ ე პ ე ბ ი ს“ I, იერემ. 4,19; „ვ ა პ ე ბ
- უფსკრულთა“ მ. ცხ. 52v. „ნაძჳ სანირით გეშენა შენ პ ე ბ უ ლ ი, ფიცართაჲ საროისაჲ“...I, ეზეკ. 27 ,5,
See also: განპება,
განპებულ-ი,
განპებულობა,
გარდაპება,
გულპებულ-ი,
დამოპება,
დაპება, დაპეპა,
მოპება,
შთამოპება, ჩამოპება,
წარპება Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page