
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

რა, რაჲ

როცა; «ვითარ», «ვითარცა»:

„ამას რ ა ჲ ზრახვიდა გულსა თჳსსა“ მთ. 1,20; „ესმა რ ა ჲ ესე, დაუკჳრდა“ მთ. 22,22; „მი-რ ა-ვიდა ადგილსა მას, ჰრქუა“ ლ. 22,40; „ჯდა რ ა ჲ იგი მთასა მას“ DE,— „ვ ი თ ა რ ჯდა იგი მთასა მას ზედა“ მრ. 13,3;
„იხილეს რ ა ჲ“ C,— „ვ ი თ ა რ ც ა იხილეს“ DE, მთ. 21,15.

Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.