«რაჲ-იგი», რამდენი:
- „რ ა ო დ ე ნ ნ ი უყვნა უფალმან ღმერთმან თქუენმან ველფეგორს“ G,— „რ ა ჲ-ი გ ი უყო უფალმან ღმერთმან ბელფეგორს“ M, II შჯ. 4,3; „არა ჰხედავ, რ ა ო დ ე ნ ს ა ჭამს“ О, დან. 13,5; „რ ა ვ დ ე ნ თ ა
- მორეწეთა მამისა ჩემისათა გარდაერევის პური“ C, — „რ ა ო დ ე ნ თ ა სასყიდლით დადგინებულთა მამისა ჩემისათა ჰმატს პური“ DE, ლ. 15,17; „რ ა ო დ ე ნ ი პური გაქუს აქა?“ მთ. 15,34.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.