
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

რიჟურაჟუ

«მსთუად», ბნელი, დღისა და ღამის გაყრის დრო:

„მოვალს განთიად რ ი ჟ უ რ ა ჟ უ ოდენ“ ი. 20,1; „აღდგეს რ ი ჟ უ რ ა ჟ უ ს ოდენ განთიად“ О, IV მფ. 7,5; „განთიად რ ი ჟ უ რ ა ჟ უ ს ოდენ ნიად აღდგა“ DE,— „მ ს თ უ ა დ განთიად აღდგა“ C, მრ. 1,35.

Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.