რომ; რომელიც, «რაჲცა»:
- „რ ო მ ე ლ არავინ დადებულ იყო მუნ“ ი. 19,41; „ნუთუ უმეტესსა სასწაულსა რას ჰყოფდეს, რ ო მ ე ლ ესე იქმს“ C, ი. 7,31; „არა დაშდეს აქა ქვაჲ ქვასა ზედა, რ ო მ ე ლ არა დაირღუეს“ მთ. 24,2;
- „სიხარული, რ ო მ ე ლ ჩემი არს“ C, ი. 3,9; „რ ო მ ე ლ ი გთხოვოთ“ DE, – „რ ა ჲ ც ა გთხოოთ“ C, მრ. 10,35; „რ ო მ ე ლ ი მთნავს“ C, მთ. 17,5; „რ ო მ ე ლ მ ა ნ აზრახა ჰურიათა“ ი.18,14;
- „რაჲ არს ესე, რ ო მ ე ლ ს ა მეტყჳს ჩუენ“ ი. 16,17; „რ ო მ ლ ი თ ა საწყაულითა მიუწყოთ, მოგეწყოს თქუენ“ მთ. 7,2; „არა ისმინის მისი ვიდრე რ ო მ ლ ა დ ჟამადმდე“ ლ. 18,4; „რ ო მ ე ლ ნ ი
- იყვნეს ბეთლემს“ C, მთ. 2,16; „რ ო მ ე ლ თ ა არა აქუნ მწყემს“ მთ. 9,36.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page