რომელიც:
- „რ ო მ ე ლ-ი გ ი გზასა ზედა დაეთესა“ მთ. 13,19; „რ ო მ ე ლ-ი გ ი იქმნა“ მრ. 5,14; „რ ო მ ე ლ ი-იგი თქუმულ არს“ მთ. 3,3; „რ ო მ ე ლ მ ა ნ-იგი გხადა შენ“ ლ. 14,10; „რ ო მ ე ლ ს ა-იგი ორი ქანქარი მიეღო“
- მთ. 25,22; „რ ო მ ლ ი ს ა-იგი ნიჩაბი ჴელთა მისთა“ მთ. 3,12; „რ ო მ ლ ი ს ა თ ჳ ს-იგი თქუა“ მთ. 3,3; „რ ო მ ე ლ ნ ი-იგი შეუდგეს მას“ მთ. 8,10; „რ ო მ ე ლ თ ა-ი გ ი ეხილვა“ ლ. 8,36. „რ ო მ ე ლ თ ა ჲ-
- ი გ ი პილატე სისხლი შეჰრია“ ლ. 13,1.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.