- „მოჰკაფდეს რ ტ ო თ ა ხეთაგან“ მთ. 21,8; „ყოველთა ხეთა ველისათა დაიტყუელნენ რ ტ ო ე ბ ი თ ა მათითა“ I, ეს. 55,12; „მე ვარ ვენაჴი და თქუენ რ ტ ო ნ ი“ ი. 15,5; „არა დაუშთეს მას ძირი, არცა რ ტ ო ჲ“
- მალ. 4,1; „ჴერი იგი მისი (სასანთლისაჲ) და რ ტ ო ნ ი... მისგანვე იყვნენ“ გამოსლ. 25,31; „ქარმან ცხელმან განაჴმნა რ ტ ო ნ ი მისნი“ O. ეზეკ. 19,12; „მოაკლდენ მდინარენი და რ ტ ო ნ ი მდინარისანი“ I, ეს. 19,6.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page