( -
D I [

ს- სა სე სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სქ სყ სძ სწ სხ სჯ სჳ სჴ
საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საპ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჲ საჴ

საბან-ი

(საბნისა):
 
„დედაკაცსა მას აქუნდა ორი ს ა ბ ა ნ ი ტილოჲსაჲ“ Sin —11,159v; „დაებურა პირი მისი ს ა ბ ნ ი თ ა მით“ Sin. —11,161r; „ბრძანა ს ა ბ ა ნ თ ა ჲ ც ა მათ დაფენაჲ“ Sin. —11,160r;
„მოიღეს ს ა ბ ნ ე ბ ი ც ა და არდაგები და ნელსაცხებელი... და შემურეს გუამი წმიდისაჲ მის“ Sin. —11, 163r.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9