«გამოშორება»; მოხეთქა, მოსკდომა:
- „გ ა მ ო თ ქ დ ი თ საშუალისაგან შესაკრებელისა ამის“ G, — „გ ა მ ო ე შ ო რ ე ნ ი თ შორის კრებულსა მაგას“ pb., რიცხ. 16,21;
- „გ ა მ ო ს თ ქ დ ა ლოდი მთისა მისგან თჳნიერ ჴელისა“ დან. 2,34.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.