ოქროსაგებელი, უსაგებლოდ, ქუე-საგებელი, შურის-საგებელი. «სარეცელი», «ცხედარი», ლოგინი, ტახტი:
- „არცა აღვჴდე ს ა გ ე ბ ე ლ ს ა ცხედრისა ჩემისასა“ „ანუ თუ აღვჴდე ს ა რ ე ც ე ლ ს ა ცხედრისა ჩემისასა“ G, ფს. 131,3;
- „ვიდრე ს ა გ ე ბ ე ლ ს ა თჳსსა ზედა ჯდა იგი“ O,—„დავარდა ც ხ ე დ ა რ ს ა მისსა ზედა“ M, ესთ. 7,8; „დაირეცა (სამოსელი)
- იგი მოთხრილსა მას შინა, ვითარცა ს ა გ ე ბ ე ლ ი სიღრმესა მას“ განს. ი. 200,7; „აღჴდა ს ა გ ე ბ ე ლ ს ა თჳსსა და
- დაიძინა“ О, I ეზრა 3,3; „ს ა გ ე ბ ე ლ ს ა ჩემსა ნაცარი გარდაასხ“ შუშ. IV 17.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.