( -
D I [

ს- სა სე სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სქ სყ სძ სწ სხ სჯ სჳ სჴ
საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საპ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჲ საჴ

სადგომელ-ი

«ხარისხი», საფეხური, «დგომა», «დასადგომელი»:
 
„წჳვნი მისნი მარმარინოჲსანი დამტკიცებულ ზედა ს ა დ გ ო მ ე ლ თ ა ოქროჲსათა“ Ο,—„წჳვნი მისნი... მარმარილოჲსანი, დაფუძნებულნი ხ ა რ ი ს ხ ს ა ზედა ოქროჲსასა“ M, ქება 5,15;
„დადეგ ს ა დ გ ო მ ე ლ ს ა შენსა“ I,— „დადეგ დ გ ო მ ა ს ა ზედა შენსა“ pb., დან. 10,11; „მეფე დგა ს ა დ გ ო მ ე ლ ს ა თჳსსა“ M, II ნშტ. 23,13.
See also: დგომა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9