გამოკრვა

1. გახვევა:
    

   „გ ა მ ო-მე ვისი-ე კ რ ი ს ცეცხლი წიაღთა და არა დაწჳსა სამოსელი მისი?“ იგ. სოლ. 6,27.

   See also: კრვა
2. დაკერება:
    

   „მოიღეს... თხიერნი... გ ა მ ო კ რ უ ლ ნ ი“ G, ისუ ნ. 9,4.

   See also: კრვა
   Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.