«მითუალული», მოსაწონი, მისაღები, შესაწყნარებელი, კარგი:
- „ს ა თ ნ ო ჲ შესწირეთ თქუენ“ pb.,—„მ ი თ უ ა ლ უ ლ ი თქუენი ამსხუერპლეთ“ C, ლევიტ. 19,5; „აღნათქუემი შენი მან ს ა თ ნ ო იყავნ“ ფს. 19,4; „ს ა თ ნ ო მეფისა—მსახური გონიერი“
- О, იგ. სოლ. 14,35; „განიცდიდა... ს ა თ ნ ო ს ა წესსა ღმრთის-მსახურებისასა“ დ. დ. 124,28; „რაჲ-იგი ს ა თ ნ ო იყოს შენ წინაშე, იგიცა ვყოთ“ О, IV მფ. 10,5; „იტყოდა, რაჲთამცა
- ს ა თ ნ ო ეყო ღმერთსა“ შუშ. XIII 11.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.