
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

გამოკუეთილ-ი

«გამოკოდილი», «მოკუეთილი», გამოთლილი:

„დადვა იგი გ ა მ ო კ უ ე თ ი ლ ს ა მას სამარესა“ C, — „დადვა იგი საფლავსა გ ა მ ო კ ო დ ი ლ ს ა“ DE, ლ. 23,53;
„გ ა მ ო კ უ ე თ ი ლ ი და გამონატაცები არა მოჰგუარნეთ ესენი უფალსა“ G, —„მ ო კ უ ე თ ი ლ ი და აღმოტაცებული არა შესწირო
იგი უფალსა“ pb., ლევიტ. 22,24; „გ ა მ ო კ უ ე თ ი ლ იყო კლდისაგან“ მრ. 15,46.

Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.