«დაფარული», ზრახვა, აზრი; ევქარისტია:
- „ს ა ი დ უ მ ლ ო ჲ , რომელი არა გამოჩნდეს“ მთ. 10,26; „არცა ს ა ი დ უ მ ლ ო ჲ“ DE, —„არცა დ ა ფ ა რ უ ლ ი რაჲ არს“ C, მრ. 4,22; „არცა ს ა ი დ უ მ ლ ო ჲ, რომელი არა საცნაურ იყოს“
- ლ. 8,17; „არა არს ს ა ი დ უ მ ლ ო ჲ“ C, „არა არს დ ა ფ ა რ უ ლ ი“ DE, მრ. 4,22; „გუაუწყა ჩუენ ს ა ი დ უ მ ლ ო ჲ იგი ნებისა მისისაჲ“ ეფეს. 1,9; „ვერ ცნეს ს ა ი დ უ მ ლ ო ჲ ღმრთისაჲ“
- О, სიბრძ. სოლ. 2,22; „მიგითხრა საქმე რაჲმე... წიგნთაგან ს ა ი დ უ მ ლ ო თ ა“ მ. წ. 291,9; „არასადა დაჰმარხის ს ა ი დ უ მ ლ ო ჲ მოყუსისა თჳსისაჲ“ მ. სწ. 237,23; „მასწავე მე, უფალო,
- ს ა ი დ უ მ ლ ო ჲ სიბრძნისა შენისაჲ“ მ. სწ. 21,21; „ჰნებავს ზიარებად წმიდათა ს ა ი დ უ მ ლ ო თ ა“ მ. წ. 41,28.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.