მონასტერი, სავანე; სამონასტრო, საზოგადო:
- „აღაშჱნეს უდაბნოთა ადგილთა ს ა კ რ ე ბ უ ლ ო ნ ი ძმათათჳს“ ნრს. 70,30; „ბერი ვინმე მჯდომარე იყო ს ა კ რ ე ბ უ ლ ო ს ა მონასტერსა“ მ. ცხ. 113r; „წარგავლინენ თქუენ მის რომლისამე
- ს ა კ რ ე ბ უ ლ ო ჲ ს ა მ.ცხ. 94r; „უკუეთუ ს ა კ რ ე ბ უ ლ ო ჲ რაჲმე არნ (საქმჱ), ძმათა უჴმის, რომელთა აქუნ მის საქმისა მეცნიერებაჲ“ ი.-ე. 38,5.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.