( -
D I [

გ- გა გბ გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ გჳ
გაბ გაგ გად გაე გავ გაზ გათ გაკ გალ გამ გან გაპ გარ გას გატ გაუ გაფ გაქ გაღ გაყ გაშ გაც გაძ გაწ გაჭ გაჯ გაჲ გაჴ

გამომეძიებელ-ი

გამომკვლეველი, მეძიებელი, მჩხრეკელი:
 
„სადა არს გ ა მ ო მ ე ძ ი ე ბ ე ლ ი იგი ამის სოფლისა?“ I კორ. 1,20; „გ ა მ ო მ ე ძ ი ე ბ ლ ღმრთისა“ ფს. 18,2;
„შთავიდეს გ ა მ ო მ ე ძ იე ბ ე ლ ნ ი“ G, მსჯ. 5,14; „რომელნი გ ა მ ო მ ე ძ ი ე ბ ე ლ ნ ი არსთანი შემძლებელ არიან
აღრიცხუვად თესლთა მათთა?“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 98,7.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9