გამომკვლეველი, მეძიებელი, მჩხრეკელი:
- „სადა არს გ ა მ ო მ ე ძ ი ე ბ ე ლ ი იგი ამის სოფლისა?“ I კორ. 1,20; „გ ა მ ო მ ე ძ ი ე ბ ლ ღმრთისა“ ფს. 18,2;
- „შთავიდეს გ ა მ ო მ ე ძ იე ბ ე ლ ნ ი“ G, მსჯ. 5,14; „რომელნი გ ა მ ო მ ე ძ ი ე ბ ე ლ ნ ი არსთანი შემძლებელ არიან
- აღრიცხუვად თესლთა მათთა?“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 98,7.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.