( -
[

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
ამა ამბ ამე ამი ამო ამპ ამრ ამს ამტ ამუ ამქ

ამრენაკ-ი, არმენაკ-ი, ამრენაგ-ი

«ფარდაგი», ტილო, სუდარა:
 
„შეჰგრაგნა იგი ამრენაკსა წმიდასა“ DE, – „შეგრაგნა იგი ა რ დ ა გ ს ა წმიდასა“ C, მთ. 27,59; „მოიხუნეს სამნი ა რ მ ე ნ ა კ ნ ი სინდისანი“ ადამ, 132,24; „ა მ რ ე ნ ა გ ი სელისაჲ... ემოსოს წელთა მათთა“ O, ეზეკ. 44,18.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9