
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

გამორთუმა

«გამოღება», გამორთმევა, მორთმევა:

„გ ა მ ო ა რ თ უ თ მაგას კუართი იგი წინაჲ და შთააცუთ მაგას“ C, — „გ ა მ ო ი ღ ე თ სამოსელი იგი პირველი და შეჰმოსეთ მას“
DE, ლ. 15,22; „გარე მ ო გ ა რ თ უ ე ნ მან ნაჴუთევი იგი“ II შჯ. 24,10; „წიაღ მდინარეთა გ ა მ ო მ ა რ თ უ ა ნ მე ძღუენი“
კ. იერ.-აღდგ. 158,11.

Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.