 |
 | |
საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საპ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჲ საჴ
საქადულ-ი
საამაყო, სასიქადულო, დიდებული:
- „დიდად ს ა ქ ა დ უ ლ არს“ მ. ცხ. 284r; „სადიდებელ და ს ა ქ ა დ უ ლ არიან ჩემდა“ Sin.—11,30v; „გყო შენ სახელოან და სა ქ ა დ უ ლ და დიდებულ“ G, II შჯ. 26,19; „სახარულ არიან
- და ს ა ქ ა დ უ ლ ჩემდა“ ბალ. 105,9.
See also: ქადება
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |