 |
 | |
საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საპ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჲ საჴ
საქმარ-ი
ქველის-საქმარი, ქუეყანის-საქმარი, ჴელთ-საქმარი.
საქმე; ინსტრუმენტი, მანქანა; სახსარი, გამოსახსნელი:
- „მისცე იგი ს ა ქ მ ა რ ა დ კარავსა მას საწამებელისასა“ О, გამოსლ. 30,16; „ს ა ქ მ ა რ ი, რომელი ქმნა სოლომონ“ II ნშტ. 5,1; „არა მოსცთენ ს ა ქ მ ა რ ს ა თჳსსა“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 39,24;
- „კაცმან ხურომან გამოყარა ს ა ქ მ ა რ ი თჳსი“ I, ეს. 44,12; „დამოჰკიდე ერთჯერღა ქართა უკეთური ესე ს ა ქ მ ა რ ი ეშმაკისაჲ“ ფლკტ. 141,10; „მიეც ს ა ქ მ ა რ ი განთავისუფლებად მისგან“
- ლ. 12,58.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |