 |
 | |
საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საპ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჲ საჴ
საყდარ-ი
სკამი, დასაჯდომი, ტახტი:
- „დაჯდა ს ა ყ დ ა რ თ ა ზედა“ საქ. მოც. 12,21; „დაჯდა მეფჱ იგი ს ა ყ დ ა რ თ ა თჳსთა“ ფლკტ. 158,2; „მოაქუნდა ტახტი ოქროჲსაჲ... და დადგეს ს ა ყ დ ა რ ი
- მას ზედა“ H— 341,388; „მიჩუენა მე ს ა ყ დ ა რ ი, დაგებული სამოსლითა სპეტაკითა“ H—341,466; „ს ა ყ დ ა რ ი არს ღმრთისაჲ“ მთ. 5,34; „დაჯდა ს ა ყ დ ა რ ს ა
- მას ზედა, ადგილსა მას, რომელსა ერქუმის ქვაფენილ“ C, ი. 19,13; „დაიდგას ს ა ყ დ ა რ ი სასჯელისაჲ საშინელი“ მ. სწ. 92,12.
See also: თანა-მოსაყდრე
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |