 |
 | |
საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საპ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჲ საჴ
საყნოსელ-ი
ცხვირი, ნესტოები; სუნი, «საყნოსი»:
- „შევალს ორთა კართა ს ა ყ ნ ო ს ე ლ თ ა სურნელებაჲ“ მ. სწ. 148,29; „უკუეთუ ყოველივე სასმენელ იყოს, სადა არიან ს ა ყ ნ ო ს ე ლ ნ ი“ I კორ. 12,17; „ დაიბურნა...
- ს ა ყ ნ ო ს ე ლ ნ ი თჳსნი სულმყრალობისა მისგან“ მ. ცხ. 407r; „შედგა მას (ტბასა) შინა ვიდრე ს ა ყ ნ ო ს ე ლ თ ა დ მ დ ე მისთა“ მ. ცხ, 347r; „იყოს ნაცვლად
- ს ა ყ ნ ო ს ი ს ა ტკბილისა სიმყრალე“ pb.,— „იყოს ს ა ყ ნ ო ს ე ლ ი ს ა წილ სულნელისა მტუერი“ I, ეს. 3,24.
See also: ყნოსა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |