«სამკჳდრებელი», «ვანი», «ეზო», «ჴორცი», სახლი, სადგომი, კარავი, სასახლე, სავანე, სართული, ჭერი, დასახლება:
- „იყავნ ს ა ყ ო ფ ე ლ ი მათი ოჴერ“ Շ, —„იყავნ ს ა მ კ ჳ დ რ ე ბ ე ლ ი მისი ოჴერ“ G, საქ. მოც. 1,20; „სადა არს ს ა ყ ო ფ ე ლ ი (ვ ა ნ ი იგი C)?“ მრ. 14,14;
- „უწოდა მათ ს ა ყ ო ფ ლ ე ბ ი იარისი“ M, — „უწოდდეს მათ ე ზ ო ე ბ ა დ იაირისა“ G, მსჯ. 10,4; „უკუეთუ ქუეყანისა ესე სახლი, ს ა ყ ო ფ ე ლ ი ჩუენი, დაირღუეს“
- Q, —„უკუეთუ ქუეყნიერი ესე სახლი ჩუენი ჴ ო რ ც ი ს ა ჲ დაირღუეს“ pb., II კორ. 5,1; „ითხოა პოვნად ს ა ყ ო ფ ე ლ ი ღმრთისა იაკობისი“ საქ. მოც. 7,46; „მივედ
- ს ა ყ ო ფ ლ ა დ შენდა“ G, მსჯ. 19,9; „ვიშჱნოთ მუნ ს ა ყ ო ფ ე ლ ი“ О, IV მფ. 6,2; „იშენეს ქალაქები ს ა ყ ო ფ ე ლ ა დ მათდა“ ფს. 106,36; „მივსცე იერუსალჱმი...
- ს ა ყ ო ფ ე ლ ა დ ვეშაპთა“ I, იერემ. 9,11; „ანგელოზთა ს ა ყ ო ფ ე ლ ცანი არიან“ მრთ. S. კ. იერ.- ნათლღ. 85,12; „აჰა ესერა ს ა ყ ო ფ ე ლ ნ ი ჩუენნი და მკჳდრნი
- მათ შინა“ О, ივდ. 3,3; „იშენე თავისა შენისა ს ა ყ ო ფ ე ლ ი სასიძველი“ I, ეზეკ. 16,24; „ვყავ ს ა ყ ო ფ ე ლ ა დ მათდა უდაბნოჲ“ О, იობ 39,5; „საცხოვარსა თჳსსა
- უქმნა ს ა ყ ო ფ ე ლ ი“ О, დაბ. 33,17; „მზირინ ფარულად, ვითარცა ლომი ს ა ყ ო ფ ე ლ ს ა თჳსსა“ ფს. 9,30; „მიიწია ს ა ყ ო ფ ლ ა დ მის მეფისა“ ფლკტ. 154,23.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page