«ნესტუ», «სტჳრი»:
- „ს ა ყ ჳ რ ს ა დაეცეს და მკუდარნი აღდგენ“ I კორ. 15,52; „ს ა ყ ჳ რ ნ ი უწყებისანი ჴელთა შინა მათთა“ G,—„ნ ე ს ტ უ ე ბ ი უწყებისა ჴელთა შინა მათთა“ pb., რიცხ. 31,6;
- „აღმაღლდა უფალი ჴმითა ს ა ყ ჳ რ ი ს ა ჲ თ ა“ G,—„აღმაღლდა... უფალი ჴმითა ს ტ უ ი რ ი ს ა ჲ თ ა“ Շ, ფს. 46,6; „დაჰბერონ ს ა ყ ჳ რ ს ა მას დიდსა“ I, ეს. 27,13;
- „არცა ოხრიდა ჴმაჲ ს ა ყ ჳ რ ი ს ა ჲ, ვითარცა ქადაგი, მკუდართა განმაღჳძებელი“ მ. სწ. 14,27.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.