( -
D I [

ს- სა სე სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სქ სყ სძ სწ სხ სჯ სჳ სჴ
საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საპ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჲ საჴ

საცავ-ი

«საცო», «საჴუმილავი»:
 
„სცევდით ს ა ც ა ვ თ ა უფლისათა“ G,— „სცვიდეთ ს ა ც ო ს ა მას ღმრთისასა“ О, ლევიტ. 8,35; „სცვიდენ საცავთა მისთა“ G,–
„დაიცვენ ს ა ჴ უ მ ი ლ ა ჳ ი მისი“ pb., რიცხ. 3,7; „რომელნი სცვენ საცავსა მას საკურთხეველისასა“ О, ეზეკ. 40,46.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9