«საფრჴე», «საცთომელი», მომატყუებელი, ფანდი:
- „წინაშე ბრმისა არა დასდვა ს ა ც თ უ რ ი (ს ა ფ რ ჴ ე G)“ pb., ლევიტ. 19,14; „უღმრთოებამან შეამთხჳის კაცსა ს ა ც თ უ რ ი“ О, იგ. სოლ. 29,25; „დაიდვა თავისა თჳსისა ს ა ც თ უ რ ი“ О, ოვსე 4,17;
- „ს ა ც თ უ რ ჩემდა ხარ“ მთ. 16,23; „ს ა ც თ უ რ მ ა ნ სიმდიდრისამან შეაშთვის სიტყუაჲ იგი“ მთ. 13,22; „სდევნიდეს მათ ს ა ც თ უ რ ი“ О,— „დევნა უყოს მათ ს ა ც თ ო მ ე ლ ა დ“ pb., ეს. 30,28;
- „შეუდგიან... ს ა ც თ უ რ ი ს ა სიტყუათა“ თეკლა 95,27; „არისტოლე სიბრძნის-მოყუარებასა ცუდსა და ს ა ც თ უ რ ს ა ასწავებდა“ ფოკა 340v; „ცოლი საფრჴე და ს ა ც თ უ რ ექმნების და დამაყენებელ
- ყოველსა საქმესა“ მ. სწ. 120,34.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page