ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ს ს- სა სე სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სქ სყ სძ სწ სხ სჯ სჳ სჴ
საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საპ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჲ საჴ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

საცინელ-ი

სასაცილო, დასაცინავი:
 
„მყვენ ჩუენ... ს ა ც ი ნ ე ლ და საკიცხელ გარემოჲსთა ჩუენთა“ ფს. 43,14; „ვიქმენ ს ა ც ი ნ ე ლ და ყოველნი დღენი აღვასრულენ კიცხევით“
О, იერემ. 20,7; „არს ს ა ც ი ნ ე ლ კაცთა შორის სიბრძნე მათი“ მ. სწ. 221,31.
See also: ცინება
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9