
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

საცნაურ-ი

ცხადი, ცნობილი, შესაცნობი:

„ვითარცა უცნაურნი და ს ა ც ნ ა უ რ ნ ი“ II კორ. 6,9; „ს ა ც ნ ა უ რ იყო ყოველთა მიერ ცხოვრებაჲ“ ნრს. 78,11; „კაცი ეგე, განთქუმული და ს ა ც ნ ა უ რ ი, მოაქციო“ H— 341,11;„სულითა ხოლო ს ა ც ნ ა უ რ ხარ“ პეტრე მოც. 47,19; „ნაყოფისაგან ხჱ ს ა ც ნ ა უ რ იქმნის“ მთ. 12 ,33; „ვერ ს ა ც ნ ა უ რ იქმნა ადგილი მათი“ О, ნაუმ 3,17.

Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.