საცო

«საცავი», «დაცვა», მცველი, სამცველო, საყარაულო დრო: „სცვიდეთ ს ა ც ო ს ა მას ღმრთისასა“ О,—„სცევდით ს ა ც ა ვ თ ა უფლისათა“ G, ლევიტ. 8,35; „ყოველი ს ა ც ო ჲ დაიმარხენ გულმან შენმან“ О,—„ყოვლითა დ ა ც ვ ი თ ა დაიცევ გული შენი“ pb., იგ. სოლ. 4,23; „დასდევ ს ა ც ო ჲ პირსა ჩემსა“ ფს. 38,2; „მღდელნი იგი დგეს ზედა ს ა ც ო ს ა მათსა“ M, II ნშტ. 7,6; „ასულსა ზედა ურიდსა განჰმზადე ს ა ც ო ჲ“ О, ზირ. 42,11; „ს ა ც ო ს ა ჩემსა ზედა დავდგე“ О, ამბ. 2,1; „ბორკილი იგი ფერჴთაჲ ბრძანოს ს ა ც ო დ და ნაკურთხევად ყოველთათჳს“ შუშ. XVII, 11.