«ახილვის-ყოფა», «აღრაცხა», დათვალიერება, აღლუმი:
- „ა ნ დ ე ზ-ყ ო ს მომგებელისა თანა მისისა“ G, „აღირაცხენ მომგებელისა თჳსისა თანა“ pb., ლევიტ. 25,50; „ა ნ დ ე რ ზ-ყ ო დავით და აღიხილა ერი იგი თჳსი“ O,– „აღიხილა დავით ერი თჳსი“ I,– „ა ღ ხ ი ლ ვ ა-ყ ო დავით ერისა მის თჳსისა“ M, II მფ. 18,1.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.