( -
D I [

ს- სა სე სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სქ სყ სძ სწ სხ სჯ სჳ სჴ
საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საპ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჲ საჴ

საწოლ-ი

«სარეცელი», «სასუენებელი», ლოგინი; ბუდე; გომი, ბოსელი:
 
„ყოველი ს ა წ ო ლ ი, რომელსა დაწუვეს მას ზედა თესლმდინარე იგი, არაწმიდა იყოს“ pb.,— „ყოველი ს ა რ ე ც ე ლ ი...“ G, ლევიტ. 15,4; „ნუსადა ტახტსა ზედა ზის ს ა წ ო ლ ს ა შინა საზაფხულოსა“
G,—„ნუუკუე საჯდომელსა ჯდეს განშორებულად ს ა ს უ ე ნ ე ბ ე ლ ს ა მისსა“ pb., მსჯ. 3,24; „აჰჴედ ს ა წ ო ლ ს ა მამისა შენისასა“ O, დაბ. 49,4; „უშჯულოებაჲ იზრახა საწოლსა ზედა თჳსსა“ ფს. 35,5;
„ს ა წ ო ლ ს ა ნაშობთა ასპიტთა საჴელი დასდვას“ Ο, ეს. 11,8; „ვითარცა სამწყული შორის ს ა წ ო ლ ს ა მათსა“ Ο, მიქ. 2,12.
See also: წოლა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9