«დამტკიცება»; პყრობა, დაბმა; რტყმა:
- „არა უბნ მათ ძირ“ C, - „არა დამტკიცებულ არიედ ძირნი მისნი“ ДЕ, მრ. 4,17 „მუნ ება (ცხენი)“ Q – 240, 164; არა ცუდად ჴრმალ აბს“ ჰრომ. 13,4.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.