«აღრიცხვა», «ახილვა»:
- „უბრძანა საულ ყოველსა ერსა (ყოვლისა ერისა M) მოწოდებაჲ და ა ნ დ ე რ ძ ო ბ ა ყო (ა ნ დ ე ზ ო ბ ი თ და M) გალგალს“ O, – „და ბრძანა საულ მოწოდებაჲ ყოვლისა ერისა და ა ხ ი ლ ვ ა ყო“ I, – „და შეკრიბა ერი საულ და ა ღ რ ი ც ხ ნ ა იგინი გალგალასა შინა“ pb., I მფ. 15,4; „ა ნ დ ე რ ზ ო ბა ყო“ O,–„ა ღ რ ი ც ხ ა“ pb., - IV მფ. 3,6.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.