( -
D I [

ს- სა სე სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სქ სყ სძ სწ სხ სჯ სჳ სჴ
სია სიბ სიგ სიდ სივ სიზ სით სიი სიკ სილ სიმ სინ სიო სიპ სირ სის სიტ სიუ სიფ სიქ სიღ სიყ სიშ სიჩ სიც სიძ სიწ სიჭ სიხ სიჯ სიჰ სიჴ

სიკეთე

«შუენიერება», სილამაზე, მოხდენილობა:
 
„ს ი კ ე თ ე სახლისა შენისაჲ განყოფად ნატყუენავისა“ Ⴀ,— „შ უ ე ნ ი ე რ ე ბ ი თ ა სახლისაჲთა განყოფად ნატყუენავისა“ Ⴂ, ფს. 67,13; „ნუ გერევინ ს ი კ ე თ ჱ გულის-თქუმისაჲ“ O, იგ. სოლ. 6,25; „ს ი კ ე თ ე მ ა ნ
გაცთუნა შენ“ O, დან. 13,56; „შუენიერ არსა ს ი კ ე თ ი თ ა“ ფლკტ. 149,3; „ს ი კ ე თ ე მცირითა სალმობითა დაჭნეს“ ფლკტ. 14O,2; „შენ ხარ... გჳრგჳნ ს ი კ ე თ ი ს“ O, ეზეკ. 28,12; „ნუ განიცდი ს ი კ ე თ ე ს ა
მას სხჳსასა“ O, ზირ. 9,8; „ს ი კ ე თ ე მ ა ნ სისპეტაკისა მისისამან მოაგრგინის თუალთა“ O, ზირ. 42,20; „შუენიერებაჲ ს ი კ ე თ ი ს ა ჩემისაჲ დააბნელა“ შუშ. XVI 34.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9