( -
D I [

ს- სა სე სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სქ სყ სძ სწ სხ სჯ სჳ სჴ
სია სიბ სიგ სიდ სივ სიზ სით სიი სიკ სილ სიმ სინ სიო სიპ სირ სის სიტ სიუ სიფ სიქ სიღ სიყ სიშ სიჩ სიც სიძ სიწ სიჭ სიხ სიჯ სიჰ სიჴ

სიმდიდრე

«სიდიდე», სიდიადე, ქონება, შენაძენი, «ძალი», პატივი:
 
„ს ი მ დ ი დ რ ი ს ა (ს ი დ ი დ ი ს ა Ⴂ) მისისაჲ (უფლისაჲ) არა არს დასასრულ“ ფს. 144,3; „ცნობილი შორის ს ი მ დ ი დ რ ე ს ა და სიმცირესა“ გრ ნაზ.-შობ. 297,29; „თუალნი მისნი
ვერ განძღებიან ს ი მ დ ი დ რ ი თ ა“ O, ეკლ. 4,8; „კაცსა, რომელსა მოჰსცეს მას ღმერთმან ს ი მ დ ი დ რ ჱ და ნაყოფი და დიდებაჲ“ O, ეკლ. 6,2; „არასადა მიიცვალების ს ი მ დ ი დ რ ი თ
სიგლახაკედ“ მ. სწ. 112, 11; „საცთურმან ს ი მ დ ი დ რ ი ს ა მ ა ნ შეაშდვის სიტყუაჲ იგი“ მთ. 13,22; „ნუცა იქადინ მდიდარი ს ი მ დ ი დ რ ი თ ა თჳსითა“ O, მფ. 2,10; „უმჯობეს არს
სახელი კეთილი, ვიდრე ს ი მ დ ი დ რ ე ს ა მრავალსა“ O, იგ. სოლ. 22,1; „ს ი მ დ ი დ რ ე ს ა მეფეთასა შჭამდე შენ“ I, ეს. 60,16; „წარვაგე ჩემი ს ი მ დ ი დ რ ჱ ბოროტად მეცნიერთა
კაცთა თანა“ ი. მოც. 84,5; „მუნ ს ი მ დ ი დ რ ე, ხოლო აქა ნაკლულევანება“ მ. ცხ. 329r; „მივსცე ყოველი ს ი მ დ ი დ რ ე (ძალი pb.) ამის ქალაქისაჲ“ I, იერემ. 20,5; „დიდებაჲ და
ს ი მ დ ი დ რ ჱ და ძლიერებაჲ შთააცუ მას“ იპ. რომ.-კურთხ. მოს. 194,8.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9