( -
D I [

ტ- ტა ტბ ტე ტი ტკ ტლ ტო ტპ ტრ ტუ ტფ ტყ ტჳ
ტაბ ტაგ ტაზ ტაი ტაკ ტალ ტან ტაპ ტარ ტას ტაფ ტაშ ტაც ტაძ ტაჭ ტახ

ტახტ-ი

«საჯდომელი»:
 
„ნუსადა ტ ა ხ ტ ს ა ზედა ზის“ G, ―,„ნუ უკუე ს ა ჯ დ ო მ ე ლ თ ა ჯდეს“ M, მსჯ. 3,24; „მოაქუნდა ტ ა ხ ტ ი ოქროჲსაჲ... და დადგეს საყდარი მას ზედა“ H― 341,388.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9