«საჯდომელი»:
- „ნუსადა ტ ა ხ ტ ს ა ზედა ზის“ G, ―,„ნუ უკუე ს ა ჯ დ ო მ ე ლ თ ა ჯდეს“ M, მსჯ. 3,24; „მოაქუნდა ტ ა ხ ტ ი ოქროჲსაჲ... და დადგეს საყდარი მას ზედა“ H― 341,388.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.