«ტაბლა», სუფრა:
- „საჴუმილავი მათი, კიდობანი და ტ რ ა პ ე ზ ი“ G,― „ჴუმილვა იგი მათი კიდობნისა და ტ ა ბ ლ ი ს ა“ pb., რიცხ. 3,31; „დამიდგა ჩუენ ტ რ ა პ ე ზ ი... და მოვიღეთ საზრდელი“ ი. მოც. 64,15;
- „ზოგად ილოცვიდეს და ერთსა ტ რ ა პ ე ს ს ა შეკრბებოდეს“ H— 341,36.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.