«წიგნი», დანაბარები; წინა ან ბოლოსიტყვაობა გადამწერისა ან ავტორისა:
- „ა ნ დ ე რ ძ ი, დაწერილი მკუდართა შემდგომად, მტკიცე არს“ pb., – „წ ი გ ნ ი, დაწერილი შემდგომად მკუდართა, მტკიცე არს“ ჰებრ. 9,17; „მოართუა მას
- ა ნ დ ე რ ძ ი მთავრისა ვისმე... რომელსაცა სიმდიდრე დიდძალი ფრიად დაეტევა მისდა“ – მ. ცხ. 1841; „ვითარცა წამებენ მის მიერ თარგმნილთა – წიგნთა შინა აღწერილნი ა ნ დ ე რ ძ ნ ი“ ი.-ე. 15,10; „ნუმცა... წიგნთაგან სწავლისა და მამათა
- ა ნ დ ე რ ზ ი ს ა მწუხარე და უსმ (არიან პირნი თქუენნი)“ მ. სწ. 271,12.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page