( -
D I [

უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უად უაზ უან უარ უაღ უახ

უადვილე, უადვილეს-ი

უფრო ადვილი, იოლი:
 
„რაჲ უ ა დ ვ ი ლ ე არს?“ მთ. 9,5; „უ ა დ ვ ი ლ ე ს არს მანქანის საბელი ჴურელსა ნემსისასა განსლვად“ ლ.18,25; „უ ა დ ვ ი ლ ე ს ა ზომთ-საბლისაჲ... განსლვაჲ“ მთ. 19,24; „უ ა დ ვ ი ლ ე ს მ ც ა იყო, ქვაჲ ფქვისაჲ
დამოეკიდა ყელსა მისსა“ C, ლ. 17,2.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9