( -
D I [

უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უად უაზ უან უარ უაღ უახ

უაზნაურჱს-ი

უპატიოსნესი, უფრო საპატიო:
 
„რამეთუ ესენი უ ა ზ ნ ა უ რ ჱ ს იყვნეს მათ თესალონიკელთასა“ საქ. მოც. 17,11.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9