- „უკუეთუ უ ა რ-ვ ყ ო თ, მანცა უ ა რ-მ ყ ვ ნ ე ს ჩუენ“ II ტიმ. 2,12: „ვერ ჴელ-გუეწიფების უ ა რ ი ს-ყ ო ფ ა დ“ საქ. მოც. 4,16; „რომელმან უ ვ ა რ-მ ყ ო ს მე“ მთ. 10,33; „უ ვ ა რ-ვ ყ ვ ნ ე ღმერთნი ჩემნი“
- ვარ. 809; „უ ვ ა რ-ყ ო სარა“ Ο, დაბ. 18,15.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.