უფრო მეტი:
- „უ ა ღ რ ე ს ქებისა აღმატებულ არს ჰაეროვნებაჲ და შუენიერებაჲ მისი“ ი.-ე. 53,12; „ეძიებთ უ ა ღ რ ე ს ს ა სათნოებასა“ მ. სწ. 232 ,26; „შუენიერებაჲ ესე ქურიობისაჲ უ ვ ა ღ რ ე ს არს პირუტყუთაცა თანა“
- ბ. კეს.-ექუს. დღ. 116,22; „პირველთა ნაყოფთა უკეთესთა და უ ა ღ რ ე ს თ ა შევსწირვიდეთ ღმრთისა“ მ. ცხ. 245r; „ვერ გამოვარჩევ მათ შორის უ ა ღ რ ე ს ს ა, გინა უდარესსა“ H— 341,110.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.