ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უბა უბე უბი უბნ უბო უბრ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

უბანელ-ი

«შეგინებული», დაუბანელი:
 
„უ ბ ა ნ ე ლ ი თ ა ჴელითა ჭამაჲ არ შეაგინებს კაცსა“ მთ. 15,20; „ურიდად ჴელითა უ ბ ა ნ ე ლ ი თ ა ჭამდეს პურსა“ C,―„შ ე გ ი ნ ე ბ უ ლ ი თ ა ჴელითა... ჭამდეს პურსა“ DE, მრ. 7,2.
See also: ბანა, ჴელუბანელ-ი
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9