 |
 | |
უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უბე
წიაღი, კალთა; ფერდი; ფოსო, ყურე:
- „დააძინა უ ბ ე თ ა თჳსთა“ O, III მფ. 2,20; „შთაჲგდო უ ბ ე თ ა მისთა“ ანდ.-ანატ. 226,18; „უ ბ ე ნავთა და განსასუენებელ უფალი არს“ იპ. რომ.-კურთხ. მოს. 176,1; „ქვითა სცემდეს და დახეთქეს უბე მისი“
- რიფს. 175,19; „შთავიდა უ ბ ე ს ა მას ნავისასა და ეძინა“ O, იონა 1,5; „მჯდომარე იყო... უ ბ ე ს ა მას შინა“ მ. ცხ. 108v; „უ ბ ე თ ა მათ მისთა... უწოდა მათ ღმერთმან ზღუებ“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 58,28.
See also: უბოვან-ი
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |