
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

უბიწო(ვ)ება

უზადოობა, «უმანკოება», სიწმიდე:

„მისაჯე მე, უფალო... უ ბ ი წ ო ე ბ ი თ ა შენითა ჩემდამო“ Ⴀ,― „მისაჯე მე, უფალო, ...უ მ ა ნ კ ო ე ბ ი თ ა ჩემითა ჩემდამო“ Ⴂ, ფს. 7,9; „დავიცვათ სასოებაჲ შენი უ ბ ი წ ო ე ბ ი თ“ რიფს. 169,25;
„უკუეთუ გესროდის ისრითა ბილწებისაჲთა, შეიჭურე შენ უ ბ ი წ ო ე ბ ი თ ა“ მ. სწ. 144,20.

Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.