«სიწმიდე», სიმართლე:
- „დავიბანნე უ ბ რ ა ლ ო ე ბ ი თ ჴელნი ჩემნი“ Ⴂ,―„დავიბანენ ს ი წ მ ი დ ი თ ა ჴელნი ჩემნი“ Ⴀ, ფს. 25,6; „უ ბ რ ა ლ ო ე ბ ი თ არა უბრალო ყვის უფალმან“ Ο, ნაუმ 1,3; „უ ბ რ ა ლ ო ე ბ ი თ არავე უბრალო გყო შენ“ I, იერემ. 46,28.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.